This' s me leaving, This's me closing the door...

Tak, można było się tego spodziewać... A więc tak. Każda blogerka prędzej czy później dochodzi do momentu w swoim życiu, kiedy brakuje jej czasu, weny, bądź, tak jak to jest ze mną, bo Żul się chyba jeszcze trzyma, radości, którą mogłabym przelać na papier. A, że jesteśmy nierozłącznym duetem to postanowiłyśmy, że na razem zrobimy sobie przerwę od "Wiem co jem, nie wiem co robię"... To nie jest tak, że to definitywny koniec tej historii, ale po prostu musimy dać sobie czas. Dwa tygodnie - góra miesiąc, nie więcej. Akurat będziemy po egzaminach, więc myślę, że radości nam nie zabraknie xD Jak to śpiewa Justin: " I know it hurts like hell, but what else should I do?".Chciałybyśmy podziękować z głębi naszych trzewi naszym wiernym fankom, które zawsze wykazują się cierpliwością w stosunku do nas i podnoszą nas na duchu: RocketQueen, AliceWay, Mani, Mrocznemu naszemu pysiowi, Wiktorii, Kagan, Slashowej, Trish Adler, Satanae, Izzer, szeregowi anonimków oraz Ziemniakowi, który zniechęcił się po 2 rozdziale xD I wszystkim innym, którzy nad nami czuwają. I Doboszuniowi oczywiście za to, że jest dla nas nieustanną inspiracją oraz za to, że użyczył Will nazwiska xD I jesteśmy bardzo wdzięczne za te prawie 2800 wejść, to wiele dla nas znaczy. I przepraszam za spam na fb i na blogach, niemiłe, ale niestety konieczne... Kochamy was bardzo i pamiętajcie... Te cholerne wariatki jeszcze tu wrócą, a wtedy bd rzeź :D
Niech Wielki Poślad bd z wami kmiotkowie!
~ tandem Draconis i Żul.
----------------
PS: Dziękuję też Maśle za to, że rozchujowił mi życie ;___;
~ Draconis